|
||
Kapitan inż. Stanisław Karol Doruchowski ps. „Smyk”
mieszkał w Komorowie od 1930 roku, był inż. architektem – absolwentem
Politechniki Warszawskiej, uczestniczył w wojnie polsko–bolszewickiej w 1920
roku, był także oficerem wywiadu polskiego, adiutantem komendanta głównego AK
gen. Stefana Roweckiego – Grota. Jego sylwetkę, podczas uroczystości, przybliżył
profesor Tadeusz Kulik, prorektor Politechniki Warszawskiej. Powiedział, że
przeglądając jego teczkę osobową znajdującą się w archiwum Politechniki
Warszawskiej można dowiedzieć się, że w 1938 roku przystępuje do egzaminu
dyplomowego i otrzymuje dyplom ukończenia wydziału Architektury P.W. „Wiemy –
powiedział profesor Tadeusz Kulik, że jako architekt zaprojektował dom na
sąsiedniej Ostoi Pęcickiej i nigdy nie odkrytą przez Niemców kwaterę główną AK
przy ulicy Twardej 36. O jego służbie w Armii Krajowej wiemy niewiele. Jedynie
to, że był oficerem Komendy Głównej Oddziału VII, któremu m.in. podlegała
organizacja lokali konspiracyjnych. Został aresztowany w kwietniu 1944 roku w
Komorowie. Tego samego dnia odebrał sobie życie przegryzając ukrytą pod plombą
zęba truciznę w siedzibie Gestapo przy alei Szucha w Warszawie. Jego rodzina
mieszkała w Komorowie również po wojnie. Warto dodać, że jego domu – willi Lola,
przy ulicy Klonowej 2, w czasie Powstania Warszawskiego był tajny szpital
wojskowy, w którym m.in. leczony był ciężko ranny ppłk. Remigiusz Grocholski,
dowódca znanej organizacji dywersyjnej o nazwie „Wachlarz”, a w czasie powstania
obrońca Mokotowa.
Odsłonięcia tablicy dokonali: Maciej Doruchowski, krewny kapitana, Zdzisław
Zawadzki, uczestnik Powstania Warszawskiego, sąsiad państwa Doruchowskich oraz
obecni mieszkańcy willi: Izabela Dzikowska i prof. Artur Andrzejuk. Ksiądz Paweł
Rogalski, wikary miejscowej parafii, pobłogosławił i poświęcił tablicę.
Tekst: Beata Izdebska
Fotografie: Roman Dzikowski
UWAGA: Aby obejrzeć galerię trzeba zezwolić na uruchomienie w przeglądarce skryptów ActiveX.