Prof. dr hab. Marcin Karas

 

7 grudnia 2016 roku

 

 

 

Rozpoczynając wykład prof. dr hab. Marcin Karas postawił tezę, iż wiedza dotycząca struktury kosmosu, zgromadzona przez św. Tomasza, miała ogromny wpływ na późniejszy rozwój nauk. Szczególne znaczenie w historii odegrała dwóch najważniejszych modeli kosmosu w ówczesnym świecie, Arystotelesa, oraz późniejszy, stworzony przez Ptolemeusza. Pomimo podobieństw łączących obie teorie, takich jak geocentryzm, czy podział wszechświata na sfery (podksiężycową i nadksiężycową), Ptolemeusz wprowadził zmiany w koncepcji Arystotelesa, co poskutkowało stworzeniem drugiego, niezwykle istotnego dla nauki modelu. Akwinata pochylając się nad obiema teoriami nie przyjął żadnej z nich za dogmat, a jedynie uważał, iż są one opiniami, którymi można tłumaczyć wszechświat. Dopuszczał on istnienie trzeciej, nieznanej jeszcze teorii, która być może lepiej tłumaczy kosmos. Takie stanowisko jednego z największych myślicieli dało przestrzeń do badań naukowych, w następstwie których Mikołaj Kopernik stworzył teorię heliocentryczną - opartą na fizyce Arystotelesa, a jednak zupełnie zmieniającą dotychczasowe myślenie o strukturze wszechświata. Ukazanie tego powiązania potwierdziło tezę postawioną na początku wykładu. Ujęcie w ten sposób stanowiska św. Tomasza obaliło również dwa najbardziej rozpowszechnione mity dotyczące  kosmologii u Akwinaty, jakoby był on dogmatycznym arystotelikiem, a w konsekwencji tego uważał geocentryzm za jedyną słuszną teorię tłumaczącą wszechświat.

 

Zofia Mazan, Mateusz Ustaszewski

 

Ks. dr hab. Adam Świeżyński, prodzekan Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej UKSW

oraz Zofia Mazan i Mateusz Ustaszewski, autorzy sprawozdania