PANEL OTWARTYCH DEBAT

Wizyta uczniów z Janowa Podlaskiego i Konstantynowa

2 lutego 2012 roku

W dniu 2 lutego 2012 roku na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego wizytę złożyli uczniowie szkół podstawowych i średnich z Janowa Podlaskiego i Konstantynowa. Organizatorami wycieczki do stolicy było Stowarzyszenie Turystyczno-Kulturalne w Janowie Podlaskim oraz Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Konstantynowskiej.

Na początku spotkania dzieci oraz ich opiekunów przywitał Prorektor UKSW, prof. dr hab.Tadeusz Klimski, który wyraził swoją radość z ich wizyty na Uniwersytecie. Życzył uczniom miłego czasu, spędzonego na naszej Uczelni, a także wyraził nadzieję, że przy wyborze studiów za kilka lat będą mieli w pamięci dzisiejszy dzień. Następnie głos zabrał prof. Artur Andrzejuk, który sam pochodzi z Janowa Podlaskiego. Zapowiedział krótko warsztaty, które dla dzieci przygotowali studenci i pracownicy Katedry Historii Filozofii Starożytnej i Średniowiecznej UKSW.

Warsztaty filozoficzne, prowadzone przez dra Michała Zembrzuskiego, mgr Dorotę Zapisek oraz Michała Krajskiego i Martynę Waśniewską dotyczyły zagadnienia szczęścia. Ich celem było przybliżenie młodym ludziom czym może zajmować się filozofia i pokazanie, że jest to dziedzina nauki, która wprost odnosi się do życia człowieka i jest dla niego bardzo ważna. Warsztaty rozpoczęły się od podzielenia dzieci na trzy grupy oraz wyjaśnieniu etapów i zasad, według których będą prowadzone. W pierwszej kolejności mgr Dorota Zapisek przedstawiła mini wykład na temat tego czym jest filozofia i dlaczego zajmuje się m.in. zagadnieniem szczęścia. Następnie przedstawiła trzy ogólne filozoficzne koncepcje tego, czym może być szczęście i gdzie człowiek może je znaleźć. Pierwsze ujęcie to takie, w którym szczęście polega na posiadaniu dóbr materialnych: pieniędzy, zdrowia czy urody. Drugie ujęcie mówi, że człowiek szczęśliwy to taki, który po prostu sam uważa się za szczęśliwego i do osiągnięcia szczęścia nie są mu potrzebne ani pieniądze, ani miłość, ani nic, co pochodzi z zewnątrz. Trzecia koncepcja szczęścia człowieka upatruje w jego relacjach z innymi osobami: zarówno z ludźmi, ale też z Bogiem.
Druga część warsztatów polegała na rozdaniu uczestnikom kopert, w których znajdowały się wskazówki co do tego, którą koncepcją szczęścia będzie zajmować się dana grupa. Uczniowie mieli za zadanie odgadnąć, która z trzech koncepcji szczęścia przypadła im w udziale. Potem musiały wśród wielu porozrzucanych po sali cytatów i obrazków związanych z tematem szczęścia, znaleźć takie, które odpowiadają wylosowanej przez grupę koncepcji szczęścia. Z odnalezionych i wybranych elementów należało zaprojektować i wykonać plakat.

Ostatnią i chyba najtrudniejszą częścią warsztatów było przedstawienie wszystkim obecnym na sali na czym polega przypisane grupie ujęcie szczęścia oraz ustosunkowanie się do niego. Trzeba przyznać, że wiele problemów sprawiało uargumentowanie swoich poglądów, tym bardziej, że zdania dzieci w każdej grupie były podzielone. Sprawiło to jednak, że dyskusja była ciekawsza, a sami uczestnicy warsztatów przekonali się, że problemy, które wydają się łatwe do rozwiązania, wcale takimi nie są, kiedy dokładnie się im przyjrzymy.

Warsztaty zakończyły się podsumowaniem oraz podziękowaniami. Zarówno uczestnicy, jak i organizatorzy byli zadowoleni z ich przebiegu. Po wymianie symbolicznych pamiątek, uczniowie i ich opiekunowie zostali zaproszeni przez Pana Prorektora Tadeusza Klimskiego na prawdziwy studencki obiad w stołówce Auditorium Maximum. Na pożegnanie prof. Klimski powiedział: Każda szkoła, poczynając od podstawowej do wyższej ma swoją misję w otwieraniu się na wszystkich, którzy chcą się uczyć i z wiedzy korzystać. Dlatego przyjęliśmy jako naturalne odwiedziny dzieci oczekujące dalszego poznawania tego, co cywilizacja w sposób najdoskonalszy przez nauczanie i wdrażanie w działania oparte na wiedzy może im poprzez uniwersytet ofiarować. Pragnę wyrazić uznanie ale i solidarność ze wszystkimi osobami zajmującymi się zorganizowaniem przyjazdu szkół do naszego kampusu, z opiekunami i darczyńcami dostrzegającymi najlepszą korzyść z perspektywicznego zainwestowania w rozwój młodzieży swoich kapitałów. Tak rodzi się wianuszek dobrych dzieł, które powinny stać się wawrzynem zdobiącym czoła pedagogów, którymi są i organizatorzy i rodzice oraz roztropne władze samorządowe umiejące patrzeć w przyszłość pokoleń. Dziękuję za niezwykle ciekawe rozmowy o dyskretnych ale bogatych w nieznane metropoliom dobrach regionalnych, za obecność i za zaproszenie do Janowa Podlaskiego. Mam nadzieję, że w przyszłości nie zabraknie młodzieży do odwiedzin naszego uniwersytetu, którego Patron tak cenił Podlasie.