22 września 2010 w ramach XIV Festiwalu Nauki w Warszawie odbyło się spotkanie pracowników i studentów Instytutu Filozofii UKSW z młodzieżą licealną i gimnazjalną z Warszawy. Warszawski Festiwal Nauki, to inicjatywa, w którą zaangażowanych jest wiele instytutów naukowych z całej Warszawy. Ma ona na celu popularyzowanie i przybliżanie do nauki nie tylko młodzież, ale wszystkich, którzy na co dzień się nią nie zajmują.

Wprowadzenie w tematykę warsztatów

Podczas spotkania w naszym Instytucie młodzież mogła wziąć udział w wykładzie i warsztatach, które mają na celu popularyzowanie filozofii. Spotkanie, które w tym roku odbyło się pod hasłem „Pieniądze szczęścia nie dają, a filozofia?” otworzył ks. prof. Maciej Bała, rozpoczęło się od krótkiego wykładu wprowadzającego Ks. prof. zarysował problem człowieka pragnącego szczęścia i wskazał na możliwość badania go przez filozofię. Miało to na celu pokazanie, że filozofia, którą często ludzie uważają za dyscyplinę nauki bardzo oddaloną od życia i od człowieka, w rzeczywistości jest taką dziedziną, która zajmuje się problemami najbardziej nas frapującymi. Po wykładzie ks. prof. Maciej Bała zaprosił młodzież wraz z ich opiekunami do udziału w warsztatach. Młodzież po wykładzie losowała kartki, na których widniały tytuły dwóch warsztatów, w których będzie brała udział. Warsztaty prowadzone były przez pracowników i studentów Sekcji Logiki i Metodologii, Sekcji Filozofii przyrody, Sekcji Teorii Poznania, Sekcji Etyki, Sekcji Metafizyki oraz Sekcji Historii Filozofii.

Ks. Prof. Maciej Bała podczas wykładu wprowadzającego

Młodzież witana przez Księdza Macieja Bałę

Warsztaty zatytułowane „Gdzie jest szczęście?” prowadziła Sekcja Historii Filozofii oraz Sekcja Metafizyki. Rozpoczęły się one od krótkiego wprowadzenia w to, jak w dziejach filozofii ujmowano szczęście i w czym upatrywano jego źródła. Ze względu na to wyodrębniono trzy ogólne koncepcje szczęścia: szczęście polega na osiąganiu dóbr i korzyści materialnych, szczęście polega na stanie ducha człowieka, szczęście polega na miłości drugiej osoby. Młodzież została podzielona na trzy różne grupy, które miały przyporządkowane jedną koncepcję szczęścia. Każda z grup miała za zadanie zrobić plakat za pomocą rozrzuconych w sali obrazków i cytatów odpowiadających przyporządkowanej grupie koncepcji szczęścia. Zadanie to nie było łatwe, ponieważ najpierw należało zrozumieć jaka jest istota danej koncepcji, a potem dobrać takie obrazki i cytaty, które do niej pasują. Po pokonaniu pierwszych trudności, młodzież przygotowując plakat, musiała się zastanowić nad argumentacją „za” i „przeciw” danej koncepcji szczęścia. Zdania były podzielone i w grupach dochodziło do konfliktów, ale każda z grup miała do dyspozycji konsultanta, który czuwał nad pracą grupy i rozładowywał ewentualne napięcia.

Dorota Zapisek wyjaśnia na czym ma polegać zadanie

Łucja Dubrawska i ks. dr Adam Filipowicz obserwują prace młodzieży

Po naradzie w grupach nadszedł czas na prezentację swojego plakatu oraz podzielenie się swoimi opiniami i dyskusję z innymi grupami. Trzeba przyznać, że mimo początkowych przeszkód, rezultaty końcowe były godne uznania. Młodzież zaangażowała się w swoje prezentacje i z zapałem dyskutowała o problemach człowieka dążącego do osiągnięcia szczęścia. Niestety warsztaty mogły trwać tylko 45 minut. Całość spotkania trafnie podsumował ks. dr Adam Filipowicz, stwierdzając, że każdy z nas wciąż nie jest zadowolony z tego, co ma. Ten, który jest zdrowy, ale biedny – pragnie bogactwa, ten, który jest bogaty, ale samotny – pragnie miłości, ten, który ma miłość, ale jest człowiekiem chorym – pragnie zdrowia. Ostatecznie, żaden człowiek tu na Ziemi nie może powiedzieć, że posiada pełnię szczęścia i zawsze czegoś mu będzie brakować.

Młodzież prezentuje efekty swojej pracy

Po zakończonych warsztatach młodzież udała się na spotkanie z ks. Dziekanem Janem Krokosem, który przedstawił strukturę naszego Wydziału i zachęcił do studiowania na naszym Uniwersytecie.

Ksiądz Dziekan Jan Krokos przemawia do młodzieży